ادبیّات طنز تاریخ فرهنگ اجتماعی

                                         موعود

                    ازاشعارم دردیوان گلهاوگلبرگها

خبردارم خبر های زکوی یارمی آید

                                         نسیم گلشن رضوان , سوی گلزار می آید

زباغ نسترن پوشان , به ایّا م خزان عشق

                                    زآغوشش , نسیم عطر ها , سرشار می آید

زشادی مرغک طبعم , نوایت شادترگردد

                                        جهان خرّم شده , نیلوفرو گلنارمی آید

همان نوری که درظلمت , چراغ خانة جان شد

                                        زپشت ابر تاریکی , به شام تار می آید

مبارکباد پایانی چنین , بر انتظاری خوش

                                         عزیز ناپدیداری  , پی دیدار می آید

بخوشبختی دل گمراه , تامقصد نخواهی رفت

                             ولی آنکه ترا گوید , ازآن اسرار , می آید

نوای عود , افزون کن , سرور خاطر سیروس

                              پس از اندوه دوریها , بسویش یار می آید

 

+نوشته شده در یک شنبه 10 ارديبهشت 1391برچسب:,ساعت16:48توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                    درنیزارروحم...

                   از اشعارم دردیوان گلها وگلبرگها

آمدم تاگل بپوشم , برقدو بالای تو

                                             بید مشک و عطربارم , بررخ زیبای تو

چشم بیدارم چه امّیدی دهد ؟ بردیدنت

                                          این فقط شادم کند , تعبیر هررؤیای تو

طایری بی آشنا , در گوشة تنهاییم

                                دروجودم نغمه خواند , عشق جان آرای تو

این طنین اندیشه را مجذوب عرفان میکند

                                    چیست ؟ در نیزار روحم , بهتر ازآوای تو

سبز پوشان بهار اکنون حسادت میکنند

                                              از هزاران بوسة آلاله ها , برپای تو

هدیه ام ازعشق تو گلهای شعرو رنج بود

                                              بوستانی ساختم , از هدیة گلهای تو

بی جهت سیروس می پنداشت , تسکینش دهی

                                   مستی عاشق , فزون سازد , می مینای تو

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

+نوشته شده در دو شنبه 21 فروردين 1391برچسب:,ساعت21:11توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                                 

                                         جه کنیم ؟فرهنگ مابالاتر برود                       

                  آموزش های کتابم :عیب مرا بگویید بسوی خوشبختی بیشتر

 

قسمتی ازنگارشاتم , درمورد عشق های طوفانی  : عشق یعنی دوست داشتن شدید و به تصوّر مردم , علاقة زیاد یک فرد به فرد دیگراز جنس مخالف , ولی در واقع این یک نوع ازآنست و عشق انواع دیگررا هم شامل میشود : عشق به دانش , وطن , خدمت به همنوع , به سازندگی , پیشرفت , آبادسازی و غیره .مثلاً عارف بزرگوار حافظ جاودانی , عشق را نوری از حسن باریتعالی می داند ,که باعث فروغ و گرمی عالمست . در شعر :                                  درازل پرتوحسنت زتجلّی سرزد       عشق پیداشدو آتش به همه عالم زد     اماّ مشهورترین عشق ها درتاریخ , عشق دوجنس مخالف بشر به یکدیگر بوده , که بسیاری از سرداران , فرماندهان , و امپراطوران عالم در تاریخ , به آن گرفتار شده اند. داستان های پر ماجرا ازآنها شنیده ایم , از جمله عشق حضرت سلیمان ابن داود به بلقیس , ملکة سبا . انتونی وسزاربه کلئوپاترا , ملکة مصر ناپلئون به ماری لوییز . و عشق های رمانتیک که در فرهنگ کشور ها هست مثل : رومئو و ژو لیت . لیلی و مجنون , وامق و عذرا , شیرین و فرهاد . وغیره .و نوعی عشق , مربوط به زن و مرد سالمند , که میگویند این نوع عشق چون فاقد هوسرانیست بسیار پاک و با شکوهست . بررسی این احساس و اثراتش در سرنوشت انسان , دامنة وسیع دارد  . برخلاف تصوّر خیلی ها عشق , با نیروی اراده , قابل مهار شدنست . و عشق مهارشده , با عقل و منطق میتواند ملایم و دلپذیر شده در شروع و ادامة زندگی , زناشویی را , شیرین وتوام با خوشبختی پایدار کرده ,  روان را هم آرامش می بخشد . امّا اگر عشق , طوفانی و از کنترل اراده وگاه منطق وتقوی خارج شد , خطرناک میگردد. روزانه شاهد حوادث خونینی که ایجاد می کند هستیم . عشق های طوفانی , مثل رعد و برق خروشیده , باران اشکهای هجران و شوق دیدار , جاری میکنند. گاه , چون سیل ویران کرده , گاه مثل برق , یک آذرخش , سوزانده و خاکستر نموده اند. این نوع عشق ها واقعاً بلای خانمانسوزند . و بندرت سعادت پایدار میآفرینند و به استناد جملة ازدواج کشندة عشق است , بعد از رسیدن عاشق ومعشوقه بهم  , شعلة نگاه معشوقه که ازدورجهان افروز می نمود , از نزدیک , تبدیل به شعلة یک کبریت شده , و آتشها بقدری سریع فرو می نشینند , که هردو طرف بهت زده می پندارند , از یک کابوس یا رؤیای پر ماجرا برخاسته اند . به همین دلیل است که بعضی ها میگویند :    خوشا دردی که در مانی ندارد          خوشا هجری که پایانی ندارد  ( یعنی دردعشق ) زیرا ازدواج در واقع تأسیس یک شرکت است  . سرمایه گزاری , مدیریّت , برنامه ریزی مالی , هدف , آیین نامه برای روابط و ضوابط دارد , و فرق آن با شرکت تجاری اینست که باید یک روح محبّت و معنویّت برآن سایه افکنده , بجای انتظار از منافع مادّی فوری , و سالانه , منافع آتی و دراز مدّت , هدف , ایجادو تربیت فرزندان سالم از نظر جسمی و روانی , با فرهنگ , مفید برای جامعه وحتّی بشریّت مورد نظر باشد . آیا چنین شرکت پرمسئولیّتی  , را که حتماً باید با بررسی های گوناگون , مشاورات , تحقیقات , تبادل نظرها , تمرکز فکر ها, و غیره تأسیس کرد می توان ؟ بادیوانه بازی عشق های طوفانی بنیاد نهاد , که بتواند سالهای سال با موفّقیّت وآرامش ادامة کارداده ورشکست نشود . اکثراً عشق های طوفانی چنان دیوانه وار بوجود می آیند , که فرصتی برای بررسی ها و برنامه ریزی هاییکه اشاره کردیم باقی نمیگذارند . طرفین عیوب اخلاقی یکدیگر را نمی بینند , به تطبیق فرهنگ ها وخانواده ها , به مدیریّت مالی  اقتصادی , نمی اندیشند , برنامه ریزی برای هدف عالی اکثراًدرآنها نیست . بیشتر خیالی و دور از منطق است  . ووای به حال زمانی که ممنوع و نامشروع هم با شد . ابعاد جنایات و انهدام خانواده ها  , درآن غیر قابل پیش بینیست . بنظر من این نوع عشق ها فقط برای داستانها , فیلم نامه ها , سوژة ادبیّات و شعر خوبست و با وا قعیّات  زندگی عادی مطابقت نمیکند . سؤال : پس انسان , بخصوص طبقة جوان با اینگونه عشق ها چه باید بکند؟ جواب : برخلاف آنچه مشهور است , و می گویند : عاشق شدن جزئی ازگذران دورة جوانیست , بدون توجّه به فیلم نامه ها , و رمانها و باستناد نتایج همان داستان ها , هرجوان باید ضمن گذشتن از این دورة هیجان آمیزوحسّاس , دربرابرانواع خطرهاییکه دراین دوره , سرنوشتش را نشانه گرفته اند , کاملاً هشیارودرحال آماده باش بوده , از پانهادن درهرمرداب مجهول , بپرهیزد و با کمک اراده و تقویت روحیّه , صمن مطرح کردن همة رویدادهای زندگیش ازجمله شروع همین عشق های طوفانی باوالدین , و منسوبان مورد اعتماد , و کمک خواستن ازآنها وگوش کردن به اندرزشان ,با هر آنچه سرنوشت , سلامتی , و آیندة روشنش را تهدیدمیکند بجنگد. و بداند آنها چون تجربة بیشتری دارند , بهتر , خیروصلاحش راتشخیص میدهند والدین هم دراینگونه مواقع به فرزند  , محبّت بیشتر بکنند , بطوریکه فرزند بجای پناه بردن به چنان عشق هایی به آغوش محبّت پدر مادرجذب گردد . که تسلیم شدن به عشق های طوفانی بخصوص وقتی تناسب فرهنگی , خانوادگی , تحصیلی با طرف ندارد  ,  نتیجه ای جز سرگردانی در راهروهای پیچ درپیچ و بی انتهای بلا تکلیفی و اقتصادورشکسته نداشته , درحالیکه , کورة عشق آتشین , همچون آتش فشانی خاموش , سرد می شود , مشکلات حل نشدنی برای خود ووالدین دو طرف باقی خواهد گذاشت  . شعر از معمار سخن مو لانا : عشق هایی کز پی رنگی بود – عشق نبود , عاقبت , ننگی بود                                                                             cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در دو شنبه 21 فروردين 1391برچسب:,ساعت18:36توسط سیروس امیرمنصوری | |

                               چه کنیم فرهنگ مابالا تر برود؟         

                  ازکتابم عیب مرا بگویید , بسوی خوشبختی بیشتر

           اثرویژگیهای رفتاری , فرهنگی , درجلب سرمایه گزاریها

ویژگی های فوق , درجلب اعتماد برای ایجادکار, تولید , جلوگیری از فرار مغز ها و سرمایه ها تأثیر مستقیم دارد . نخست بدانیم تولید کنندة اقتصادی کیست  ؟ و چه نقشی در رفع مشکلات عمومی جامعه دارد . جواب :کسیست که درمکانی یا منطقه ای , با هزینة شخصی و گرفتن مجوّز ها و گاهی کمک های دولتی , تأ سیسات و مجتمع هایی ایجاد , تا بتواند با تولید مایحتاج عمومی , کشاورزی , دامداری , مرغداری , پرورش ماهی , و غیرو در پایین آوردن قیمت ها و توّرم و به کار گماردن افراد بیکار ,  مفید واقع شود . هر چه سرمایه گزاران منطقه ای زیادتر باشند , در صد بیکاری پایین تر و تولید بالاتر می رود , که میتوان حتّی مازاد مصرف را , صادر نمود . غالب کشور هاییکه اقتصادشکوفادارند , از نقش سرمایه گزار استفاده میکنند . زیرا اگر دولت ها بخواهند چنین فعّا لیت هاییرا انجام دهند , کار ها دولتی شده ممکن است نتیجة مورد نظر گرفته نشود . حال اگر مردم منطقه ای بی آزار , دلسوز , درستکار , حقّ شناس و کو شا باشند , با نتیجة بهتر , سرمایه گزاران اعتماد بیشتری یافته , مشکلات اقتصادی , اجتماعی , محرومیّت ها کمتر میشود که البتّه سرمایه گزار هم متقابلًا باید از بهره کشی و استثمار , خودداری کند . ولی اگر بر عکس آن باشد به گرفتاریهای اجتماعی , فقر , گرسنگی و بیکاری اضافه , آمارجرائم بالا میرود . مثال : شخصی در منطقه ای دو میلیون دلار سرمایه گزاری , با کمک ارگانهای ذیربط , دامداری بزرگی ایجاد میکند. اگر فرهنگ عمومی آن جا شرارت , نادرستی , مفت خوری , کم کاری و حرام خوری باشد , ظرف مدّت کوتاهی گاو هایشرا باکمک یکدیگر , میدزدند. خودش هم در تهدید گروگان شدن برای در یافت پول از منسوبینش قرار میگیرد , که اگر بخواهدبا وضع فوق , واردمبارزه شود ازبرنامه های تولیدی خود منحرف , در مراجعه به مقامات قضایی , وانتظامی وقت را هدرمی دهد . ناچاربا ورشکستگی فرار کرده , هیچ کس دیگر هم جرأت سرمایه گزاری نخواهدداشت . و نتیجه چیزی جز اضافه شدن به مشکلات و محرومیّت ها ی آن منطقه نیست  بعد اهالی بدون به عهده گرفتن مسئولیّت تأ ثیر اعمالشان علل بیکاری فرزندان , و زندگی روز به روز بد تر را به گردن این وآن می اندازند . که اگر نقش خود را قبول کنند میتوانند لااقل درآینده از ایجاد عدم اعتماد جلو گیری کنند .همینطورقسمتی ازعلّت فرارمغزها ,ناشی ازویژگیهای بخل وحسادت پولپرستی واستتثماروسودجویی ظالمانةبعضی ازکارفرمایان مؤّسسات خصوصی , درداخل ملّت است. توضیح: فرارمغزها یعنی افراد متخصّص یادارای مغز های سازنده و ا ستثنایی , از کشور محّل تولّد خود مهاجرت کرده , نبوغ , هنر, اکتشافات و استعدادهارابجای ارائه جهت آبادسازی وطن خود با مهاجرت درخدمت بیگانه قرارداده که دردراز مدّت خسارات زیاد به موطن اصلیشان وارد می آید . توضیحی در مورد سود جویی بی رحمانه , طمعکاری , بی انصافی برخی کارفرمایان شرکت ها و موسّسات خصوصی , که به استثمار فرد متخصّص و تحریک او به مهاجرت یا فرار مغز ها می انجامد میدهم . بسیاری ازاینگونه مؤّسسات و شرکتها حتّی اگردهها میلیون درآمد خالص داشته با شند , متاسّفانه به منشی , کارمند یا متخصّص مورد نیاز , حقوق بسیار اندک میدهند . اگر هم اعتراض بکند . می گویند امکانات ماهمین است . می توانید درجای دیگر استخدام شوید . چون متخصّص اشاره شده می اندیشد به هرجا برود با جنان وضعی روبروست , با توجّه به امکاناتش , بتدریج راههای مهاجرت را برای پناه بردن به کشور دیگرکه زندگی بهتری داشته باشد جستجومیکند. این سهم بعضی ازمردم است درفراردادن مغزها که باید بپذیرند .        cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در یک شنبه 20 فروردين 1391برچسب:,ساعت15:55توسط سیروس امیرمنصوری | |

گنج تمام طلا

 

سالهاست که مردم علاوه برکاراصلی خود برای گذراندن امور, به کارهای فرعی هم می پردازند . مثلاً ازدکان یک تعمیرکارکفش رد میشدم , دیدم روی دیوارنوشته  سرویس آب گرمکن هم انجام میشود . آنطرفترهم نوشته : خریدوفروش ارز هم داریم . تخصّص های دیگری هم داشت , که روی دیوارها نوشته هایش بود . بنده هم ضمن اینکه , اهل قلم هستم جزء کارهاییکه بلدم یکی هم تعمیرات آپارتمانست . نه بمنظور سود بردن , بلکه برای اینکه اگرلازم باشد بدون احتیاج به مقاطعه کار, برای صرفه جویی در مخارج خودم برانجام امورنظارت کنم . چند سال پیش ناچارشدم آپارتمانی بخرم که احتیاج به مرمّت زیادداشت . فروشنده , مقیم خارج , برای انجام معامله به ایران آمد . بعد از انجام انتقال محضری ملک , مرا به گوشه ای کشیده , گفت : اگر شما قول بدهید بعداً هم با من دوست باشید , دراین آپارتمان , رازی هست که به شمامیگویم . پرسیدم چه رازیست ؟ و البتّه باهم دوست خواهیم بود . گفت : اینجا محّل سکونت مرحوم پدرم , بازنشستة مقامات بالابود .یکی از عمّه هایم که شوهر نکرده , ورثه واولادنداشت  ,  برای انجام مراسم حجّ عازم مکّه گردید ولی حین انجام مراسم , فوت شد . طبق رسیدی که دراثاثیه اش یافتیم , قبل ازعزیمت ,سیصد وچهل سکّة کامل(منظور نیم وربع نبود) طلابعنوان امانت ,  به برادرش ( مرحوم پدرم) سپرد , که درمراجعت پس بگیرد.پدرم نیزقبل ازفوت عمّه یکبار بمن تلفناً گفت : چون امانت داری مسئولیّت سنگینی دارد , سکّه های خواهرشرا , در محلّ امنی درآپارتمان مخفی کرده که پس ازبازگشت ازمکّه , به او تحویل دهد .ولی نگفت کجا ؟  او تنها بود ,چون مادرم سالها پیش بدلیل بیماری سرطان ازدست رفته , درحالیکه من وعمّه های  دیگرم , خارج بودیم پدرم , درهمین آپارتمان بامادرپیرش زندگی میکرد , که به ماخبردادند گرفتارسکتة مغزی شده درحال اغماست . سریعاً خود را به ایران رساندیم ولی اوهم , ازدنیا رفت , وخانوادگی مصیبت واقعی داشتیم  ,  چرا هنگام فوت بالای سرش نبودیم . ولی مابرای تفریح وگردش نرفته , بلکه مجبور بودیم دور ازوی باشیم . بعد ازمراسم سوگواری , اندوه بیش ازحدّ ازدست رفتن پدر, حتّی اجازة فکرکردن به سکّه هارا نمیداد . مادربزرگم را که دیگر تنها مانده بود بدلیل تمایل خودش وخواهرش با تعهّد تامین مخارج , به خواهرش سپردم , وچون یگانه وارث بودم ومیبایست به خارج برگردم ,درراقفل کرده , کلید را با خود بردم . بعداً که برای گرفتن وکیل جهت کارهای انحصار وراثت به ایران آمدم , تمام آپارتمان راگشتم , نشانه ای از سکّه ها نبود. قفل درآپارتمان هم بقدری محکم است که مطمئنّم دزدی وارد نشده . ولی اطمینان دارم سکّه ها در جایی جاسازی شده , چون پدرم هرگز دروغ نمیگفت .دربازسازی , خودتان بالای کار بایستید , ونگذارید تعمیرکاران درغیاب شما به چیزی دست بزنند . اگرسکّه هارا یافتید , برای اینکه حلال باشد , نصف مال شما , نصف مال من . عرض کردم اگریافتم , چرا نصف کنم؟ همه متعلّق به شماست وخبرخواهم داد بیایید یا نماینده تان بیاید , تحویل بگیرید , اگرخواستید ,بمن مزدگانی بدهید.فروشنده پس ازاین قول وقرارها ایران را ترک گفت .  تعهّدات اخلاقی بعضی وقت ها ازهرچک و سندی آدم رابیشتر پایبند میکند . و مورد فوق هم این وضع را ایجاد کرد . از طرفی تصوّراینکه , تعمیرکاران درهنگام تیشه زدن و رفع خرابی , طلا هارا پیدا کرده , بجان هم بیفتند و اتّفاقات خطرناکی بوجودآید , نگرانم میکرد . زیرا اززمانیکه بشر طلا را کشف کرده , آنرا بعنوان عزیزترین وگرانبها ترین فلزپذیرفت , این فلزّ بی جان همیشه , محرّک جنگها و جنایات بوده و هرکس خاطره ای ازحادثه آفرینی طلا شنیده , خوانده , وبیاددارد . تعمیرات مفصّل بود ووقت زیادی ازمن میگرفت . سرکارمی ایستادم , ووقتی هم که کارگران میرفتند , چکش و قلمی برداشته , هرجا که بنظرم می آمد , بادست گچمالی شده میشکافتم  . حتّی یکروز لحافی متعلّق به پدرمرحوم فروشنده درخانه بود  یکی ازکارگران گفت : اینرا بمن بدهید , شبها ازآن استفاده کنم . اوّل بخشیدم ولی هنگام عصر,قبل از اینکه لحاف را ببرد ,  به اوگفتم : این لحاف را نمیتوانم بدهم لحاف دیگری ازخانه برایت خواهم آورد. بعدکه کارگران رفتند بادست به لمس کردن نقاط مختلف لحاف پرداخته حتّی باکارد اشپزخانه پاره پاره کردم که مبادا سکّه ها درآن جاسازی شده باشند . ولی اثری نبود . خلاصه این مسئولیّت که بگردنم افتاده بود  , باعث پریشانی شده , از بخت خود گله میکردم , چرا چنین جایی را نصیبم کرد که دارای معمّاست . تعمیرات داشت تمام میشد , که ناگهان درقسمت پایین یکی ازکمد ها که پراز روزنامه و مجلّه های قدیمی بود درسه کنج دیوار, چشمم به کیسه ای افتاد که میشد فکرکرد ممکن است سیصد وچهل سکّه درآن جابگیرد . با خود گفتم بالاخره گنج را پیدا کردم . بدون اینکه کارگران متوجّه شوند , یواشکی کیسه را لمس کرد ه متوجّه شدم پرازسکّه است . درکمد را بستم . و مطمئن شدم معمّا حل شده .نزد تعمیرکاران آمده , به این عذرکه باید عروسی بروم , یکساعت زودترمزدشانرا داده مرخص کردم . درراازتو قفل , از پنجره نگاه کردم کاملاً دورشوند. بعدآهسته به کمد نزدیک شده , کیسه را داخل کیفم گذاشتم . بسیارمحتاط بودم وبنظرم می آمد , درودیوار بمن میگویند: ای خوش شانس بالاخره سکّه هارا پیداکردی؟ درحالیکه من نظری روی آنها نداشته , طبق قولی که داده بودم میبایست همه را به فروشندة آپارتمان برگردانم . البتّه مسلّم بود مقداری ازآنهارابعنوان مژدگانی بمن هدیه میداد . با خوشحالی ازآپارتمان تحت تعمیرخارج شده , مثل روزهای دیگر, با تاکسی معمولی به خانة خود نرفتم بلکه ماشین دربست کرایه کرده, به راننده انعام هم دادم . وقتی به خانه رسیدم , درخانه کسی نبود .اوّل شمارة مخابرات را گرفتم که برای دادن خبرخوش به فروشندة آپارتمانم چه ساعتی باید به خارج ازکشور زنگ بزنم که اوخواب نباشد , چون مخالف بیدار کردن اشخاص حتّی برای دادن چنین خبرهایی هستم . معلوم شد دوازدة شب مناسب است . بعد کاسه ای آوردم که سکّه های طلا را برای شمارش , یکی یکی درآن بیندازم . حیفم آمد اوّل کیسه را بازکرده , سکّه هارا بشمارم .حمّامی رفته , روی مبل دراز کشیده , کیفی که کیسه درآن بود , رو ی پایم گذاشتم .قبل از بازکردن فکرکردم :طرف پس ازشنیدن این خبرچقدرخوشحال خواهد شد . اوّل کاریکه میکند دوستانش را جمع کرده میگوید : واقعاً جای امّید واریست . هنوزهم اینطورآدمها پیدامیشوند , که طلای بیصاحب را , پیداکرده به صاحبش برمیگردانند .درحالیکه هیچ سند ورسیدی درکارنیست. ولی... وقتی درکیسه را بازکردم... دیدم , سکّه ها , بجای رنگ طلایی رنگ فلز دیگری را دارند .در تعجّب بودم که , نامه ای درکیسه نظرم راجلب کرد  , احتمالاً بخط پدرمرحوم فروشندة آپارتمان , نوشته بود : ا ین سکّه هارا خرج نکنید . چون من دور اندیش هستم , این سکّه هارا گذاشته ام , اگر تلفنم قطع شد باآنها ازتلفن عمومی به خرابی تلفن اطّلاع داده , تا وصل شدن مجدّد با دوستان وآشنایانم تماس بگیرم . سکّه ها دوریالی وپنج ریالی برای تلفن عمومی بود ... (درزمان حیات آن مرحوم کارت تلفن وجودنداشت ) و...اسرارگنج خیالی هرگزکشف نشد.

 

 

 

curusamirmansouri@yahoo.om

 

 

 

 

 

 

 

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 20 فروردين 1391برچسب:,ساعت15:49توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                

                                                             چه کنیم فرهنگ مابالاتربرود ؟                                                    

                                    مسافرت با قطار:   از طنز های کتابم

                                عیب مرابگویید .بسوی خوشبختی بیشتر

مسافرت با قطار:...بارو چمدان هرکس بایددر سهم خود ازباربند بالای سرقرارگیرد . اگر با قطار در مسافرت خارج از کشور هستیم , ومیخواهیم خوش باشیم , رعایت حال دیگرانرا هم بکنیم . درموقعیکه غیر از خود و دوستانمان فرد یا افراد دیگری درکوپه هستند , خوشی کردن ما نباید باعث مزاحمت دیگران شود . و اگرکوپة دربست گرفته ایم , از ایجاد سروصدا , آوازو ساز , بلند کردن صدای پخش صوت بخصوص درساعات استراحت  کوپه های دیگر , ازگفتن لطیفه های رکیک , توهین به برخی ولایات , و شوخی وتمسخرمخصوصاًباصدای بلند خودداری شود . درآوردن کفش وجوراب وگذاشتن پاروی صندلی مقابل , درکوپه وبه آن صورت نشستن , بخصوص اگرلای انگشتان پارا با آب وصابون نشسته باشیم ,درحضور افراد مسن ومحترم و دارای تحصیلات عالیه , دورازادب است . بعضی ها فکرمی کنند جون درمسافرت خارج ازکشور هستند ,هر کاری میخواهند می توانند انجام دهند . که اشتباهست .درخارج ازکشوربایدمراقبت ازرفتاربیشترباشدچون آبروی کشورمطرح است   طنز : در سفر ازاستانبول به بلغارستان (صوفیّه) , مسافران کوپه به این شرح بودند: دونفربلغاری که زبان مارا نمیدانستند , من و چند نفر ایرانی با هم دوست و همسفروآنها, اهل رقص وآواز و خوشگذرانی . این چند نفرهرچه بلد بودند می گفتند و میخواندند . ناکهان یکی ازآنها گفت : بروبچه ها تابحال میدانستید اصغرآقا چقدرخوب آواز میخواند ؟اصغرآقا که با صحبت کردنش فهمیدم صدای گوشخراشی دارد , گفت : شوخی میکنی من صدای آواز خواندنم کجابود؟ ولی مخاطب جواب داد اصغرآقا شکسته نفسی میکند ووی را وادار کرد درگنجینةنهفتة هنرش را بازکند. اصغرآقا سینه را صاف کرده با غرور گفت : ناچارم چیزی برایتان بخوانم وشروع کرد به خواندن یک ترانة معروف . ضمن اینکه کلمات را غلط میخواند صدایش واقعاً دلخراش بود . بعد ازمدّتی خواندن انگار از صدایش خیلی راضیست , بطوراتوماتیک ترانة دیگریراشروع میکرد . ناگهان گفت : حالا یک تصنیف قدیمی میخوانم بنام دونه دونه زلفاتو پریشونش کن .وباصدایی که موبراندام سیخ میکرد , شروع کرد : ریزه ریزه چشماتو غزلخونش کن ...دونه دونه زلفاتو پریشونش کن ...دون دونه دونه ...دل نمیدونه . دونفربلغاری که در اقلّیت بودند  , با اینکه معنای حرفهایش را نمی فهمیدند , ناچاربابالاپایین بردن سرآنچه میخواند , تصدیق میکردند. لحن کلام اصغر آقا دراین ترانه بقدری قاطعانه و تهدیدآمیز بود , که آدم بیمناک میشد  , راستی اگر مخاطبش دونه دونه زلفاشو پریشون نکند جه بلایی بسرش خواهدآورد. و درحالی که دوستانش باگفتن به به نازنفست شیرین کاشتی , اورا به خواندن ترانه های بعدی تشویق میکردند وآواز خوانی این خوانندة گمنام و گوشه گیر قطع نمیشد . ناچار برخاستم و به قدم زدن درراهروی قطار پرداختم.

cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در دو شنبه 14 فروردين 1391برچسب:,ساعت15:7توسط سیروس امیرمنصوری | |

                 ستمگر...

قطعة ادبی از دیوانم گلها و گلبرگها

پرنده باز...

آن جوجه های عقاب را...

برای چه نگه داشته ای؟

اگرچه قدری زیبا هستند...ولی...

تصوّر  اینکه وقتی بزرگ شدند...وقتی...

منقارهایشان تیز , و چنگالهایشان , درّنده شد...

پرنده هاییرا که...معصومانه , شادی می آفرینند

و ,دوستشان دارم . ربوده و میدرند

تصوّر اینکه وقتی بزرگ شدند...

خرگوش های کوچک و بازیگوش را که در صحرا...

شتابان , بسوی لانه هایشان میدوند

زیرا فرزندانشان در انتظارند , اززمین برداشته...

به قلّة کوهها میبرند...وآن جانوران بی پناه

 ووحشتزده را , قطعه قطعه می کنند ...

از جوجه عقابهایت ...برایم عفریت مرگ ساخته اند

چه شوم ومهیب ...آنهارا دوست نمیدارم , و...

برایشان شعری نخواهم گفت ...در کدام ستمگرو خونخوار

زیبایی و جاذبه ای هست ؟ که در جوجه عقاب های تو باشد

cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:,ساعت19:49توسط سیروس امیرمنصوری | |

             فروزان شعله...

یک قطعه نثر نو ازدیوانم گلهاوگلبرگها

    (من شعر نو را نثرنومیدانم)

ای فروزان شعله جون سرخ گل گلزارها...

رقص کن در خلوتم , آرام , چون پندار ها

من بتو اسرار میگویم , زغمهای وجود

توزمانی خنده کن , یاگرم شو همچون تن بیمارها

غرق شو...در ژرف غمگین قصّه هایم ...

سرخ شو از خشم ...

یاکه لحظه ای آرامتر شو...یا بسوزو یا بسوزان...

سرخ شو از شرم پیمانها شکستن ...

بند عشقی را ...به ناحقّ ...از دلی عاشق گسستن

گاه قصان باش مانند هوس ها...

گاه بر پای خیال اویز چون بند جرسها

ای فروزان شعله , می خواهم چنین باشی ...

که شاید در دل تاریکی شبها به تنهایی

به اوهامی که می آرد...سکوت هر شکیبایی

زبان شعله هایت ...بادلم لختی سخن گوید

زعشّاقی چومن ...حرفی بمن گوید

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:,ساعت19:22توسط سیروس امیرمنصوری | |

                        گنج...

       یک قطعه نثرنواز دیوانم گلهاو گلبرگها

         (من شعرنو را نثر نو میدانم)

جغد شوم نا امیدی ,نوحه خوان , بالای بامم می پرد

بلبلان خاموشو این آوای اوست ...

سایة غربت شتابان , از ورای سایه هایی می خزد

خانة تاریک من مأوای اوست

بازهم وحشت ...براین سردابه ها افتاده است

این صدای پای اوست ...

کیست ؟ آنکس ...

کز چنین , پنهانگه تاریک ...بیرونم کند

کیست ؟ با شمشیر تابان ...سینة ظلمت شکافد

دردل کاخی منوّر , برده مسکونم کند

کیست آن ؟ افسوس ...کس را نیست ...پنداری

به پنهان ماندنم .دردل خاک سیه پرفخرو تابان ماندنم

در چنین سرداب غم آلود , همرازی ندارم

جز مغاکی کهنه , دمسازی ندارم

توده ای از سنگ بگرفته , به سرتاپای من

افعی خوف آوری بنشسته بربالای من

کس درین ظلمت...

دوچشمانش نمی بیند که در اعماق تاریکی , فرورفته

زبانش ترسناک , از قعرحلقومش برون جسته

نفیرش سینه ام آزار  میدارد...

زخواب خفته ام بیدار میدارد

دگر خواهم گریزا ن گشتن از این خانه , پایم کو؟

به حال خویش , گریان گشتن و...

آن هایهایم کو؟بتاب ای ماه...

شاید رهروی مأوای من داند

گران بودن ,  ولی...زندان ناپیدای من داند

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:,ساعت18:40توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                  رقص , درجام

                   از اشعارم دردیوان گلها وگلبرگها

              ازروی یک تابلوی مینیاتور سروده ام

قدح میگیرمودرآن , جمال پیکرت بینم

                                   ازآن بارقص برخیزی , که بالاو برت بینم

زمرّدهای چشمانت , بمن آهسته میگویند

                               بدقّت خیره گردیده , دو چشم گوهرت بینم

سپس گیسوی زرّینت , پریشان میشود از باد

                             فراخواند که پیش آیم , چنان گنج زرت بینم

تبسّم باز بگشاید , لبان ارغوان رنگت

                          که دندانهای چون عاجو درخشان زیورت بینم

زمروارید زنجیری به پیشانی زیبایت

                       شده تاجی که میخواهی بحسرت , افسرت بینم

بدستت ساغر زرّین , بچشم مست میخوانی

                                می خوشبختی عاشق , میان ساغرت بینم

نهد برچشم خود سیروس دستو گوید این بهتر

                                    که تنها و بدور ازتو, خیال پیکرت بینم

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:,ساعت13:16توسط سیروس امیرمنصوری | |

طنز: کوتاه و بامزه...                                                                                       

شخصی دوماهی قرمز در تنگ خانه داشت , که مورد علاقه اش بودند. موقع خروج ازخانه به خدمتکارگفت : مراقب باش گربه ایکه دراین جارفت وآمد می کند , ماهی هارا نخورد  اتّفاقاً گربه هر دو ماهی را خورد . خدمتکار نگران شده در فکر بود چه جوابی درست کرده , تحویل صاحبخانه بدهد که ازخشم او کاسته شود . وقتی صاحبخانه وارد شده متوجّه شد ماهی ها در تنگ نیستند ,  با عصبانیّت گفت : آنقدر به تو سفارش کردم بالاخره , گربه هردو را خورد ؟ خدمتکار گفت : حضرت آقا گربه ماهی هارا نخورد بلکه ما اشتباه کردیم تنگ ماهی را جلوی آینه گذاشتیم . ما هی ها وقتی خودشانرا در آینه دیدند که در حضور ماو مهمانان بدون مایو شنا میکنند , از خجالت آب شدند.


خبرنگاری با یک محکوم به حبس ابد مصاحبه میکرد . پرسید سرگذشتت را بگوچه شد به این مصیبت دچارشدی . گفت : ما چند کارگربودیم داشتیم هندوانه میخوردیم من گل هندوانه  را خوردم . یکی از کارگران بخواهر کسی که گل هندوانه را خورده فحش ناموسی داد . چون من خورده بودم اورا کشتم . خبرنگارگفت : ارزش داشت تو بخاطر یک فحش که بخواهرت دادند حبس ابد بشوی؟ . محکوم گفت : ارزش نداشت , بد تر اینکه من اصلاً خواهر ندارم .


شخصی به خوراک فروشی رفت که نمیدانست معروف به فروختن غذای بد است .فروشنده , ضمن پول گرفتن از مشتریان و دادن فیش غذا .آدرسی را هم که روی یک تکّه کاغذ چاپ شده بود به مشتریان میداد. خریدار پرسید : این آدرس کجاست میدهی ؟ فرو شنده گفت از نظر احتیاط آدرس نزدیک ترین در مانگاهست .


و اینهم یک طنز قدیمیست . اگر میدانید بازهم بخوانید . شخص کم پولی وارد آش فروشی شد. قیمت یک پرس آش با نان هزاروپانصد تومان بود . پانصد تومان درآورده گفت : آقای آش فروش , چون من رژیم دارم این پانصد تومان را آش بده برایم کا فیست . وقتی آش را گرفته , پشت میز نشسته , خواست بخورد , دید یک تکّه گونی درکاسه است . گفت آقای آش فروش در این کاسه آش , یک تکّه گونی هست . آش فروش جواب داد: حتماً مال برنجش بوده , درثانی با پانصد تومانی که پول آش دادی , کسی قالیچة ابریشمی در ظرف تو نمی اندازد .


شخصی وارد یک رستوران شده , پشت میزی نشست . این از رستورانهایی بود که قبلاً فیش نمی خرند , بلکه بعد از خوردن , پول را می پردازند . مرتّبا دستور غذا داده میگفت : قبل از جنگ وکتک کاری فلان چیز را بیاورکه گارسون هم اطاعت میکرد . بالا خره گارسون , گفت  : آقا شما که هر چه میگویید من می آورم . موضوع قبل از جنگ وکتک کاری چیست؟ شخص  شکمو گفت :موضوع اینست: من مسافر شهرستانم . که قبل از اینکه خد مت شمابرسم در اتوبوس جیبم را زده دارو ندارم را بردند , و من هیچ پولی ندارم با بت آنچه خوردم بپردازم . وبه این دلیل میگویم قبل از جنگ وکتک کاری که مطمئنّم امروز در این رستوران سر پول غذای من , کتک کاری مفصّلی خواهد شد .


عکس شخصی درروزنامه چاپ شده بودکه فوت نموده ,دوستش با دیدن عکس برایش  سوگواری زیادی کرده , یک هفته غذا از گلویش پایین نمیرفت . بعد از اینکه خود شرا دلداری داده ,آرام شد , روزی در پارک نشسته بود  دید همان کسی که برایش آنهمه سوگوار بوده , درآنطرف پارک روی یک نیمکت نشسته. چشمانشرا مالید که شاید اشتباه میکند . ولی دید خود اوست . به نزد او رفته بعد ازسلام گفت آقا من فلانی هستم . عکس شمارا درروزنامه دیدم که فوت شده ایدخیلی برایتان متاسّف شده سوگواری کردم   . حالا خوشبختانه سالم وزنده اید . باید ببخشید که من شمارا مرده دانستم . مرد جواب داد احتیاج به بخشایش نیست .کسی که مرد برادردو قلوی من بود . و من یک قل دیگرش هستم .


علی آقا , یک غدّه روی پیشانیش داشت . بچه های محل رویش اسم گذاشته می گفتند علی غدّه ای حالت چطور است ؟ از این وضع خسته شد .پولهایش راجمع کرده غدّه را عمل کرد. وقتی از مریضخانه بیرون آمد همان بچه های محل گفتند : علی بی غدّه عمل کردنت مبارک .


ببخشید آقا شما اهل مطالعه هستید؟ جواب : نه آقا من اهل تهران محلّة تیر دو قلو هستم .

 

حسین آقا چاق بود , شکم بزرگ وبد نمایی داشت . تصمیم گرفت , باگرفتن رژیم , ورزش ,سونا شکم را کوچک کند و بعد از شش ماه زحمت طاقت فرسا و ریاضت های گوناگون , وقتی شکمش را از سه طرف درآینه نگاه کرد خوشنود شده با خود گفت دیگر مجبور نیستم موقع راه رفتن درخیابان خجالت بکشم . سینه ام را جلو میدهم و مثل آدمهای خوش قواره راه میروم . لباس پوشیده به خیابان آمده سعی میکرد اندام زیبایش را به رخ عابران بکشد , ولی موضوعی پیش آمدکه همة امیدش ازدست رفت . چند جوان فضول وبی تربیت رد میشدند یکی ازآنها گفت : شکم این آقا را , بروبچه ها بنظر شما جند قلوست ؟

cyrusamirmansouri@yahoo.com


 

 

 

 

 

+نوشته شده در یک شنبه 13 فروردين 1391برچسب:,ساعت8:5توسط سیروس امیرمنصوری | |

                            فرهنگ اجتماعی , ازکتابم : عیب مرابگویید

                      بسوی خوشبختی بیشتر , چه کنیم فرهنگ ما بالاتر برود

                          نام گذاری صحیح , و نقش روانی اسم ها در افراد

1-نام و نام فامیل , جدانشدنی از انسانست . از طفولیّت تا فوت , حتّی بعد ازآن معرّف هر شخص میباشد . اسم بقدری مهم است که گاه , باعث سرفرازی ملّت ها میگردد. نظیر : داریوش , کوروش , شاهنامه , رستم وسهراب , گرد آفرید , آرش کمانگیر و غیرو . انتخاب نام هایی که تلقین روانی منفی دارند: در بررسی هایی که کرده ام دریافتم , اسم ها در روحیّات افراد , بی اثر نیستند. مثلاً کسی که اسمش تلقین شجاعت , کارو کوشش , سجایای اخلاقی کند , میتواند در تشویق شخص برای هدف های خوب ومشروع مفید باشد وبرعکس . طنز :در اداره , همکاری داشتیم , که اسمش آشفته حال بود . اولاًّ هیچ وقت سرو وضع مناسبی نداشت . گاهی هم در صورتش آثار خراش , نوار چسب زخم , کبودی زیر چشم می دیدیم . هر وقت درآمدنش به اداره تأ خیر میشد , مطمئن بودیم , یک اتّفاق قضایی از نوع زدو خورد , پیش آمده . حدس ماهم درست بود . گاهی با مأ مور او رااینطرف , آنطرف میبردند .ازنظر مالی بدهکاری نداشت . ولی نامرتّب بود . یکبارهم , حکم تخلیة خانه برایش صادر شده که باآشفتگی دنبال جا می گشت . در همین احوال همسرش بجای اینکه با او مساعدت کند مهریّه اشرا اجراء گذاشت . ما چند نفر دوستان , خیلی دلمان میخواست , کمکی به او بکنیم ولی نمیتوانستیم . یکروز نزد خود فکر کردم , شاید نوع اسمش در روحیّه و گذران زندگی او تلقین روانی منفی میکند . با یکدیگر مشورت وبا او مذاکره کردیم که برویم ثبت احوال , نام فامیلش را عوض کنیم . رفتیم و اسم ایشان شد ( آرامش)   انتظار نداشتیم این اسم جدید بسرعت , مشکلاتش را حلّ کند . ولی بعد از مدّتی دیدیم , بطور نامحسوس , بطرف یک زندگش آرامتر از قبل پیش میرود . و همین کافی بود مطمئن شویم بتدریج آشفتگی های زندگیش کمتر شود . اگر برای فرزندان اسم انتخاب میکنید , ضمن رعایت مسائل فوق , چه بهتر از کلمات خوب , شخصیّت های ممتاز , دلیر , وطن خواه , افتخار آفرینی یا عرفانی و مقدّس استفاده شود . که با عث تلقین روانی مثبت به صاحب وخانواده اش گردد. نامیدن به اشخاصی که کشور مارا ویران , اجدادما را غارت وقتل عام کرده یا خائن بوده اند چه لزومی دارد؟ دراین مورد  به نامنامه هاوکتاب های لغت مراجعه ,  معنای هر اسمی را قبل از ثبت  , پیدا کنید . نه اینکه از ظاهر یک کلمه خوشتان بیاید , فرزند خود را نامگذاری کرده بعداً پشیمان شوید.چون تا آنجا که من شنیده ام تعویض اسم کوچک در ایران بسیار دشوار است  . طنز:در جایی بودم , دخترک زیبایی در محوّطه بازی میکرد . وقتی مادرش که بنظر تحصیلکرده می آمد , اورا صداکرد , سخت در حیرت شده فکر کردم درست نشنیده ام . ولی بار دوّم که گفت , دریافتم این خانم در انتخاب اسم , بدون مطالعه و دانستن معنی آن اقدام کرده . معلوم نیست کجا آنرا شنیده بدون توجّه به معنای آن پسند کرده , دخترش را نامیده . اسمی که صدا میزد : تنیا بود (TENIA)که نام یک نوع انگل روده است .cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

+نوشته شده در شنبه 12 فروردين 1391برچسب:,ساعت17:55توسط سیروس امیرمنصوری | |

          رؤیا...از قطعات ادبیم

        دردیوان گلها و گلبرگها

من و تو ...

در پیشگاه الهة عشق بودیم ...

قصرش در چشمة خورشید بود

در میان انوار تابناک , و گرمی سوزان

سوار بر عرّابة زرّینش , بسوی ما آمد...

 اسبان سرکش و بالدار...عرّابه را می کشیدند

از وجودش ...همان اشعّه ای ساطع بود , که ...

در اعماق ذرّات کائنات , نفوذداشت .

آنوقت ... فرشتة مهربانی , دستهای مارا

که در هم حلقه شده بود...

بسوی او کشید , و او آنهارا لمس کرد .

از آن هنگام آن گرمی دلنشین , که نامش عشق است ...

در قلبهای ما جاری شد , و همراه با گردش خون ...

ذرّات وجود مارا فرا گرفت .

اکنون ...دستت را روی قلبت بگذار

چیزی که همچون کبوتری نا آرام ...

در سینه ات پر پر می زند

آیا حسّ نمیکنی ؟ بازیگری پرندگان روح مارا

آنها مثل دو چلچلة بازیگوش ...

 در لابلای ابرهای سپید امید های نو, پرواز میکنند

اکنون ...من...صدای بال زدن زنبور های عسل را می شنوم

صدای چکیدن آ ب را ...از داخل شکافی تاریک

در میان در یاچه ای شفّاف و خیال انگیز ...می شنوم

دیار عشق , دیار فرشتگانست ...

از آنجا...اهریمنان , گریخته اند ...

cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در شنبه 12 فروردين 1391برچسب:,ساعت16:8توسط سیروس امیرمنصوری | |

                     حریرسپید...

از قطعات ادبیم در دیوان گلها و گلبرگها

بر تخت طبیعت تکیه زده بود...جون عروسی با شکوه و زیبا

دامن سپید و چین چینش را در همه جا پهن میکرد...

بر بام فقیر وغنی , همه جابه یکسان , سر می کشید

و عاشقان طبیعت را , ستایش کنان , به تما شا وا میداشت

صبحدم وقتی  پردة پنجره را کنارزدم , حریر سپیدش را ...

که بر درخت و دیوار و همه جا کشیده بود , دیدم

ودر حیرت , که در فاصلة شبی تاصبح ...

این همه ساتن سفید از کجا آورده ؟ و چگونه ؟

بر تن کوه و دشت و چمنزاران پوشانیده است

اگر چه قد مهایی سردو یخزده داشت ...

ولی بر قلب های سرشار از عشق , هدیه ای

جز احساس پر شور تر داشتن  تقدیم نمیکرد

خیال انگیز نیست  ؟ برکه ای که ازآن قدری بخار برمیخیزد

درون برفهارا شکافته ,  و بی خیال از اینکه ...

همة آواز خوانان , به کنجی گریخته اند...

درزیر آن پالتوی سرد , که چون لحافی تا گلوگاهشرافراگرفته ...

برای خود , آهسته زمزمه ای میکند

گنجشک معصوم ...دیگر از کجا دانه برخواهی چید؟

پاهای کوچک و استخوانیت  , درلای آن چمن قطورو سفید ...

یخ خواهد کرد , بی آنکه چیزی برای برچیدن پیداکنی

در حیرتم ...کبک های سپید ...در این دشت سردو بی گیاه...

برای سفرة نهار خود چه غذایی پیدا میکنند؟

و تن کوچکشانرا از گزند سرمای برف چگونه مصون خواهند داشت؟

 

 

+نوشته شده در شنبه 12 فروردين 1391برچسب:,ساعت10:20توسط سیروس امیرمنصوری | |

                  نغمه ها و عطر گل از کوی توست...

نثر نواز دیوانم گلها و گلبرگها( من شعرنورا , نثرنومیدانم)

کیست ؟ در اعماق جان , جون مرغک آواز خوانی...

دلنشینی , شادمانی , ساحر شیرین زبانی

چیست ؟ در تاریکیم نور سهیلی , زهره ای یا پرتوی از کهکشانی

چیست  ؟ عطرم میوزد ...گلبرگ باران خورده ای ...

یایاس طوفان برده ای . یا نسیم مشرقست ..

کز فزای دوردست ...

عطرمریم رابرایم آورد ...چون ارمغانی...

یادگاری نیست در قلبم  بجز فریاد ها ...رهگذاری نیست ...

جز امواج مست باد ها...پس چنین در پردة جانم که میخواند سرود؟

این چنین نورم که میبخشد؟ به پنهان وجود...

عطر می بارد به دنیایم , که از آثارآن بیتا بو رقصان میشوم

از خود وعالم گریزان میشوم

در میان شبنم عطر آفرین گردة گل...

در میان ابر پاییزی , که با لطفی زباریدن نمی تک دانه میبارد

و یا آن جوجه گنجشک به تن , پرهای نورسته ...

زهر کنجی به کنجی , ناتوان اندیشة پرپرزدن دارد

عقیق قطره ای کز گوشة منقار کبکی , درزمان آب خوردن می چکد

یا لطف آهو بچه ای ...معصومو بس زیبا , که شیر ازجان مادر می مکد

جلوة شب های پر نوری که درآن سفره دار کائنات ...

سفرة آبی خودرا در فضا ها می تکاند

خرده نانها چون کواکب را , در اقیانوس بالا می فشاند

تا که ماهی های ناپید ا که شایدد رفلک , رقصنده میگردند...

ازآنها بهر خود قوتی و یا بازیچه ای سازند...

آنچه می بینم به زیبایی  , نشانی جلوه ای , آیینه ای ...

از روی توست ...نغمه هاو عطرها ...از کوی توست

 cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در شنبه 12 فروردين 1391برچسب:,ساعت9:45توسط سیروس امیرمنصوری | |

 

              درود برآرامش وصلح...

از قطعات اد بیم در دیوان گلها وگلبرگها

ای امواج ...

چراچنین خروشان و خشمگینید؟

آیا تنهایی و سکوت , آنقدر برجانتان تازیانه کوفته...

که بیتاب و خروشانتان ساخته؟  شاید...

زندگی بی احساس و بی حرکت داشتن , شمارا می آزارد

اگرچه غیرممکن است که آرام بگیرید

چون خواست طبیعت چنین است ...

ولی , در آرامش زیبایی هاهست...

دریای بی طوفان ...آ نوقت که ابرهای تیره

حریر آبی اسمان رارها میکنند وماه...

باتمام چهرة خود , پدیدار میگردد

و دختر افسانه ای در یا که میگویند...

درشب های مهتاب , چنگ نواخته

آواز های دلنشین میخواند...و ستاره ها

که آسمان آبی را...

 مثل گلشنی پر از گلهای میخک میآرایند

وساحلی که درآن درختان بید , گیسوان خود را

در مه صبحگاهی می شویند ...

و آهوان عاشق , سر برسینة معشوقه های خود نهاده

با چشمانی نیم خفته , دور از چشم درّندگان , و صیّادان

نیک بختی را با تمام وجود حسّ میکنند

و آن سپیده دم خاکستری رنگ ...

که پر ا زهیاهوی مسرّت بخش پرندگان مهاجر است ...

زیبایی ها دارند...و ای امواج خروشان و طوفانی

وقتی که در آرا مش وصلح , این همه زیبایی هست ...

کاش میتوانستید , باخشم و خروش و طغیان خود

اینگونه چهرة زشت به طبیعت نبخشید...

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

+نوشته شده در شنبه 12 فروردين 1391برچسب:,ساعت8:41توسط سیروس امیرمنصوری | |

                       ماهیخوار

از قطعات ادبیم دردیوان گلها وگلبرگها

آه...ماهیخوار ...چه بد کردی

منقارت ...تن آن ماهی کوچک وزیبا را که گویی ...

لباسی از ابریشم گلدار برتن داشت , سوراخ کرد .

وتو...به خون کشیدی...آن بازیگوش کوچک را

که با همسالان خود , در آب های زلال بازی میکرد

چه غم انگیز ...کاش میتوانستی...

 شکمت را با گیاهان سیر کنی . این منقارت ...

از تو برایم پرنده ای بیرحم ساخت.

پیش ازین وقتی ترا باآن ,  پرهای قشنگ ...

و پاهای دراز و چشمان ریز از لای

 تاجی از پر های رنگارنگ میدیدم ...دوستت داشتم

دلم میخواست , نقّاش بودم , تا از پرهای زیبا ...

و منقارنارنجی رنگت تابلویی بکشم ولی...

حالا , دیگر برایم دلپذیر نیستی .

اگر چه به حکم تنازع بقاء و غریزه چنین میکنی

امّا در نظر من خونخوار و بیرحم را ...جذّا بیّتی نیست

آن زیبایی دلنشین است , که با صفای روح و ...

مهربانی و انصاف توام با شد . اکنون تورا بیرم وحشی...

چگونه دوست بدارم ؟

+نوشته شده در جمعه 11 فروردين 1391برچسب:,ساعت21:29توسط سیروس امیرمنصوری | |

                         سعادت با هم بودن

از قطعات ادبیم در دیوان گلها و گلبرگها

بی تو... زندگی ...قصّة شب های بیداری فراق...

وروز های بی فرجام انتظارست ...

و مثل مرگ زنبور های عسل و بربادرفتن گلبرگها...غم انگیز

قصّة تکراری بیوفایی ها و جدایی هاست

که روح را می آزارد. ایکاش بیایی ...

و همسخن شویم . آنوقت ...

قلب ما مدفن آرزو ها نخواهد بود . در باغ اقاقیا...

با خوشه های خوشبویشان , شکفتن غنچه ها را...

جشن خواهیم گرفت ...بر خرابه های عمر گذشته

بنا های نو خواهیم ساخت ...

بتوخواهم گفت ...از صداقت ووفا و اینکه...

محبّت تکیه گاه همیشگی قلب عاشقانست ...

cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در جمعه 11 فروردين 1391برچسب:,ساعت21:2توسط سیروس امیرمنصوری | |

                       کدامیک مسخره اند؟

            ازقطعات ادبیم دردیوان گلها وگلبرگها

وقتی هدف فقط مادّیات باشد...

زندگی خشک و خشن میگردد

در گلخانه های روح...بجای رویش گلهای سفید خوشبختی

غنچه های یأ س و حرص و طمع می شکفد...

جسم ها همچون عرّابه هایی که مردگانرا حمل میکنند...

روح های سرگردان وآشفته را ...

به هر سویی میکشند

وفا گل کمیابی میشود و درحالیکه ...

بر مزار عشق و معرفت , بوته های پول پرستی روییده

و خوشبختی را درآن می جویند...

نیک بختی در گردونه ای مجهول سرگردانست

و در چنین هنگامه ...که بلبلان خاموش و بر عاشقان معنویّت

راهی جز انزوا نیست ...

اینگونه جویندگان صداقت های پایدار و پندار های انسانی را

باتحقیر و تمسخر می نگرند و کیست بپرسد :

کدامیک مسخره اند؟ پول پرستان بی ترحّم و سیاهدل

که حتّی نمیتوانند ...

 خود را از باتلاقی که ساخته اند نجات دهند

یا نیکو کاران نجات بخش ...

که قلبهایشان ...همچون باغ های پر شکوفة مصّفاست

+نوشته شده در جمعه 11 فروردين 1391برچسب:,ساعت20:27توسط سیروس امیرمنصوری | |

 

                       همصحبتان تنهایی من

از قطعات ادبیم در دیوان گلها و گلبرگها

دروازه های شب را گشوده اند...

چه ظلمت بی کرانه ای ...که در آن...

فقط چشمان درخشان ستارگان , بر من خیره شده

اکنون ملکة شب که نیمتاج نقره گون ماه رابرسرنهاده

برتختی به وسعت عالم ...تکیه میزند

فرشتگان چنگ می نوازند...

این نغمة ساز آنهاست ...که نسیم ...

از لا بلای برگهای درختان , بگوش میرساند

و پریزادگان شعر, با من , به نجوا می پردازند

این همبازیان پندارهایم ...که پیوسته

مونس شب های تنهاییم بوده اند

و از اندوه ها به آنان پناه برده ام

اکنون هم مثل شب های دیگر...

دور ازفتنه های شیا طین ...

به مهمانی من آمده اند , تا از زبان رؤ یاییشان

کلمات فریبا بشنوم

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

+نوشته شده در جمعه 11 فروردين 1391برچسب:,ساعت19:41توسط سیروس امیرمنصوری | |

                     بی پناه

از قطعات ادبیم دردیوان گلها و گلبرگها

پرندة کوچک ...

در میان برفها یافتمت

با نفس گرم خویش پرهای خیست را خشک کردم

قلبت هراسیده می تپید...

و چشمان کوچکت  , باتردید مرا می نگریست

به خانة خویش میبرمت

و در جای گرم پرستاریت میکنم

برایت آب و دانه خواهم گذاشت

تازمستان پربرف بگذرد و آنوقت...

که بهارباز میگردد , و برف ها آب میشود

و برای برچیدن دانه خواهی یافت

آنوقت که شکوفه ها به درختان رخت نو می پوشانند...

رهایت خواهم کرد , تا بر درختان سرسبز

با پرندگان همبازیت نغمه سرایی کنی

پس آرام باش و تن کوچکت را به من بسپار ...

تا شاهد درذلّت مردنت نباشم...

+نوشته شده در جمعه 11 فروردين 1391برچسب:,ساعت18:54توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                 تک درخت

        ازقطعات ادبیم دردیوان گلهاو گلبرگها

همیشه تنها بودم ... مثل تکدرخت

وصدای فرسایش برگهای زندگیم را ...

درهجو م طوفان حوادث...

کسی نمی شنید

وتگرگ ها شاخه هایم را می شکستند

و شاید همسایگانم ...بوته های خار ...

ایستادن بی مقصودم را در انتظار مسخره میکردند

....................................

که حل ّکرد این معمّا را ؟چگونه بخت را تقسیم کردند؟

وچه حکمتی بود ؟ در تقسیمش...

سخنیست تکراری ...که نگون بختان فراوانند

از تولّد تاخاموشی

هرگز روزگار برویشان لبخند نمیزند

و فرقست بین آنان با آنکه ...

از طلوع صبحدم زندگی تا پایان ...

غرق در شادی و سعادتست

...................................

و آفریده شد تکد رخت ...در تنهایی

در حالیکه جنگلهای انبوه پراز درختان همزادند

که درسکوت همزیستی یکدیگررا...حسّ میکنند

و جشن میگیرند ...شکفتن غنچه هارا

و که میداند؟ شاید شادمانی پرندگان جنگل

غرق در مسرّتشان سازد , که این نیکبختیست .

ولی تکدرخت...

جز تبسّم آتشین خورشید دربیابان بی گیاه ...

چیزیرا شاهد نیست

وریشه هایش در عطش زنده ماندن ...

هراسنده در تلاش...قطره ای آب را در عمق بیابان

التماس میکنند

و هنگامیکه ...صفوف پرندگان مهاجر

در اوج...از بالا ی سرش میگذرد , کدامیک از آنان ؟میاندیشد

به اشتیاق وجودش...

برای پذیرایی از آن مهمانان ناخوانده

تا غوغابپاکنند درلای شاخه ها و برگهایش

با گفتگوی بی مقصودشان , که آهنگ زندگیست ...

و همانگونه که , درختان جنگل پذیرای آنانند

چنین آفریده شد تکد رخت ...

در تنهایی و سکوت و انتظار ...

وتلاش هراسان برای زنده نگاه داشتن خویش

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

 

+نوشته شده در چهار شنبه 9 فروردين 1391برچسب:,ساعت21:57توسط سیروس امیرمنصوری | |

ؤ

                                                 سرقت وفرار یانجات جان یک انسان؟

                                         از حوادث واقعی حدود شصت سال پیش تهران

                       (نداند بجزذات پروردگار                      که فرداچه بازی کند روزگار؟)

                قدیمها ,خانه های تهران , اکثراً حیاط داشت و درهرحیاط یک حوض , که تابستانها روی قسمتی از حوض تخت چوبی میگذاشتند . بعد از ظهر ها فرشی پهن کرده دور هم نشسته ,  به نوشیدن چای پرداخته یا هندوانه هاییرا که درحوض انداخته بودند پاره میکردندکه صفایی داشت (بدلیل نبودن یخچال برای خنک شدن هندوانه آنهارا در حوض می انداختند که چند روز, روی آب میماند ) وقتی هم که مراسم جشن تولّد یا عروسی برقرارمیشد ,  تمام روی حوض را تخت چوبی گذاشته , مطرب وخواننده وسایرهنرمندان درحضورمدعوینی که گرد میزهای پرازشیرینی ومیوه نشسته بودند , هنر نمایی میکردند.  لفظ هنر های روحوضی مربوط به آن دورانست. واقعه ایکه می نویسم با حوض یک خانه رابطة مستقیم دارد . بعد ازحوض غالباً یک باریکة بالکن وجودداشت که درورودی خانه و پنجره های اطاق پذیرایی به آن وصل بود . دیوار خانه ها یا بلند یا کوتاه فاقد حصارکشی فلزی و میل گرد و اینگونه بود . دریک خانة وسیع تاجر فرش فروشی ثروتمند با خانواده اش ونوکروکلفت  زندگی میکردند. فرزند پسری خردسال داشت که نگهداری او در شبها بسیار مشکل بود , چون گاهی با حالت خواب از بستر خارج شده راه میرفت . ( بعضی ها اینطورند و اینجانب یکی ازآنهارا دیده ام) درساعاتی بعداز یک نیمه شب گرم تابستان , دزدی  کهنه کار از دیوارخانة حاجی آقافرش فروش  بالارفته , وارد حیاط شد . بدلیل گرم بودن هوا چون هیچگونه وسائل خنک کننده از قبیل کولروپنکه وجود نداشت , درورودی داخل خانه و پنجره های اطاق پذیرایی باز بود . سارق دید در اطاق پذیرایی قالیچه های کوچک ابریشمی گرانقیمت که حمل و نقلش آسانست به وفور دیده میشود .آهسته وارد شده تعدادی ازآنهارا لوله کرده روی شانه گذاشت و به کنار درورودی آمد .درکلون چوبی داشت و موقع باز شدن صدایی نمیکرد . بخصوص برای کسیکه در این کار مهارت داشت .ولی سرنوشت که برنامه ریزی های آن غیر قابل پیش بینی است , برای  این شخص که سالها به کارسرقت اشتغال داشت  , طرح دیگری تدارک دیده بود . قبل از اینکه دقّت و مهارت خود را بکاربرد که در آهسته باز شود. ناگهان صدایی غیر عادی بگوشش رسید صدای افتادن چیزی درآب. فرزند صاحبخانه که نوشتم گاهگاهی با حالت خواب از بستربیرون آمده وراه میرفت به کنار حوض رسیده , این صدای افتادنش درآب حوض  بود . سارق چه بایستی میکرد ؟ فرش هارا برداشته بگریزد و اجازه دهد طفل خفه شود ؟ یا درآب پریده او را نجات دهد ؟ آیا او برای نجات غریق به این خانه آمده بود ؟اینگونه مواقع مهلتی برای فکرکردن نیست. وجدانی که خداوند دروجود انسانها گذاشته و تبه کاران اوّل آنرا فریب داده , بعد به جنایت می پردازند , به اوحکم میکرد , طفل را نجات دهد . بعد هرچه میخواهد بشود . قالیچه ها را انداخته , درآب پرید. طفل را روی دو دست بلند کرده کنارحوض در حیاط گذاشت .پریدن درحوض ,یا هرآبی صدای مخصوصی دارد , و طفل که از خواب بیدار شده گریه میکرد , به آن افزود.دزد با لباس پر ازآب ازحوض بیرون آمده , حاج آقای صاحبخانه که آنشب مهمان داشت از سروصدا های ایجاد شده ,  بیدارشده چراغی در دست درحالیکه فریاد میزد چه خبر است ...چه خبر است ...همه سراسیمه به حیاط دویدند . وقتی حاجی مردی ناشناس خیس آب , و فرزند درحال گریه اش را دید , فریاد زد توکیستی ؟ اینجا چه میکنی؟چه شده؟و با مهمانانش بطرف دزد حمله کردند . سارق دودستش را جلو گرفته گفت:کتک کاری نکنید . من دزدم . آمدم قالیچه های شما را جمع کرده ببرم دیدم این طفل درحال غرق شدنست قالیچه ها را انداخته او را نجات دادم . آنها قالیچه های شما ست . باشنیدن این حرف ناگهان انقلابی درروح حاجی بوجود آمد. تصوّر اینکه تبهکاری که باید محاکمه و مجازات شود یگانه فرزندش راکه بانذروخیرات ودعاومعالجات پزشکی بسیار بدست آورده نجات داده ودرواقع یک خانواده را زندگی بخشیده , چون با ازدست رفتن فرزند زندگی همة آنان چیزی جز یک مرگ تدریجی نمیشد روحش را منقلب کرد . بسرعت در وجدانش , دادگاهی برای محاکمة سارق تشکیل  و سریعاً با تبرئة او پایان یافت .  و همة این تحوّلات در لحظاتی سکوت حاجی آقا ایجادشده , از ان مجرم  یک فرشتة نجات بوجود آورده سکوت را شکست ومهمانان را ازحمله به اومنع کرد . طفل راکه گریه میکرد درآغوش کشیده بوسید وبه خدمتکاریکه حاضر شده بودسپرد. با این فریاد ها وصدای پریدن درآب , همسایه ها هم که شاید بدلیل گرمی هوا بیدار بودند خانه را محاصره کردند.پاسبانی هم پیدا شد و  شروع به درزدن کرد حاجی دررا گشود , مردم داخل خانه ریختند وتا قالیچه های افتاده کناردرو ناشناسی را دیدند , خواستند اورا بزنند. حاجی آقا خطاب به مردم گفت : حقّ ندارید این شخص را آزاردهید .من موضوع را بررسی کردم او برای سرقت آمده بود ولی وقتی دید فرزندم درحال غرق شدنست قالیچه هارا رها کرده درآب پریدو او را نجات داد . او تنها پسر مرا که با دعا و نذرو خیرات ومعالجات بسیار ازخدا گرفتم از مرگ حتمی نجات داد. و روکرد به پاسبان وگفت : اینجا کسی شاکی نیست میتوانید بروید . مردم و مأ موربا سکوت  خارج شدند. حاجی آقا دررا بسته به سارق گفت : من مدیون توهستم . چیزی هم که نبرده ای .برو صورتت را درآب حوض صفا بده بعد روی تخت چوبی بنشین برایت چای بیاورند. باتو کاردارم . بعد از لحطاتی خدمتگزارچای آورد . سارق صورتش را درآب حوض شست , وبا وضع سربزیرروی تخت چوبی نشسته , به نوشیدن چای پرداخت . حاجی آقا گفت:اگرگرسنه ای غذا هست وپذیرایی مفصّلی از اوشد . سپس اورا ورانداز کرده بفکر فرو رفت .بعد گفت ای مرد بمن ثابت شد تونهادت پاکست . وجدان داری . درمسیر بد زندگی افتاده به اینکار وادار شده ای .آیا حاضری توبه کرده یک کار شرافتمندانه را شروع کنی ؟ سارق , لحظاتی سکوت کرده بعد گفت : کاری بلدنیستم سرمایه ای هم ندارم . اگر اموراتم ازراه حلال بگذرد , البتّه توبه میکنم . من روزی میخواهم چه بهترکه حلال باشد . حاجی آقا گفت بسیار خوب . خدمتکارراصدازده قلم کاغذبرایش آورد . روی کاغذی آدرس حجره اش در بازار را نوشته ,  با مبلغ قابل توجّهی پول به او داد و گفت اگر نمیتوانی آدرس حجره را بخوانی , بده یک با سواد برایت بخواند فردا با پولیکه دادم برای خودت لباس نوبخروحمّام رفته ,سررا اصلاح کرده  لباس تمیز پوشیده , ساعت سة بعد از ظهربه حجرة من بیا . سرنوشتت عوض خواهد شد . سارق خداحافظی کرده رفت وهمانطورکه حاجی آقا خواسته بود عمل کرده به حجرة وی رفت. در مغازه های اطراف صحبت ازحادثة عجیب  خانة حاجی بود  . و این صحبت ها بتدریج همة بازار را فرا گرفته ازجوانمردی سارق درشگفت بودند .  آنگاه حاجی آقای فرش فروش رو به سارق کرده گفت دیگر مجبور نیستی برای لقمه نانی به جنان کارکثیفی دست بزنی بعد از مراسم توبه وتنظیم توبه نامه, رونوشت آنرا هم به نظمیه وعدلیّه خواهیم فرستاد . بعد ازآن میدانی چه برنامه ای برایت دارم ؟ سارق چیزی نگفت . حاجی لبخندی زده گفت دستت را بمن بده و قسم بخور که برای همیشه متحّد من خواهی بود . سارق پیشین قسم خورد .حاجی آقا گفت مبارک باشد .تو شریکم درکسب و کارخواهی شد و بتدریج  شناختن فرشها را هم آموخته, مسکنی بتو خواهم داد.وبطورخلاصه سارق پیشین سالها با حاجی آقای فرش فروش با خیروخوشی وصداقت و درستی کارکرده از امور مربوط به فرش هم بتدریج آگاه شد  .سرنوشت چنین خواست که چون او ذاتاً انسان شرافتمندی بود , اززندگی کثیف دزدی نجات پیداکرده , بعداً در شغل تجارت فرش با اعتبارشده , انصاف واصالت خود را نشان دهد,وبی نیازهم بشود.  cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

+نوشته شده در چهار شنبه 9 فروردين 1391برچسب:,ساعت9:43توسط سیروس امیرمنصوری | |

نمونه هایی از بد شانسیها ...

1-فوتبالیستی که بهترین موقعیّت را برای زدن گل پیدا می کند ولی با اوّلین لگد زدن به توپ , توپ می ترکد.  

2- هنرمند سیرک که مشغول بازی با یک خرس است , معلوم نیست به کجای حیوان دست میزند که عصبانی شده از کنترل خارج میگردد . خرس بدو آقای سیرک باز بدو که به داخل تماشاچیان پنا ه میبرد.

3- شخصی یک بلیط بخت آزمایی خریده , شماره اشرا درتقویم یادداشت کرده , اصل آن در جیب شلوارش باقی میماند. وقتی شمارة بلیط برندة یک میلیون دلاری راکه را دیو اعلام میکند ,با بلیطش برابردیده , با خوشحالی از جا پریده به همسرش میگوید : ما برندة یک میلیون دلار شدیم , ما میلیونر شدیم و بسراغ شلواریکه اصل بلیط درجیبش بوده میرود متوجّه میشود اثری ازشلوار نیست . با پرس وجو ازهمسرش درمی یابد وی شلواررا به فقیری که درگوشی در بازکن خانه با التماس لباسی برای پوشیدن میخواسته بخشیده  و نه تنها یک میلیون دلاری وجود ندارد , بلکه با همسرش هم اختلاف پیدا میکند که می گوید تو دروغ میگویی . بلیط را در جایی پنهان کرده ای که وصول کرده زن دیگری بگیری.

4- و این بد بیاری چند سال پیش در رم پیش آمد که حتّی پلیس را هم به تعجّب واداشت. چند دزد بانک با هزار زحمت بانکی را زده باپولهای مسروقه , سرنشین اتو موبیلی را پیاده کرده سوار میشوند. بنزین تمام میشود . با هل دادن آنرا به یک پمپ بنزین می آورند . ولی آنروز, همة پمپ بنزین های شهردراعتصاب بودند. وتا تصمیم بگیرند چه با یدکرد , صاحب ماشین مسروقه با یک پاسبان سرمیرسند , آنهارا دستگیر با کیسه های پول به کلانتری میبرند. اتو موبیل به صاحبش , پولها به بانک و سارقان به زندان تسلیم میشوند.

نمونه یی از خوش بیاری ها(بخت وشانس خوب) در اداره ایکه کار میکردیم روزی بخشنامه ای آمد کسانیکه زبان انگلیسی میدانند بیایند در مسابقة بورسی برای شش ماه تحصیل فنّی به یکی از کشورها بروند. چون به تخصّص من نمیخورد شرکت نکردم , ولی یکی از همکاران رفت و, برای دیدن دوره از ایران خارج شد . ولی ماتعجّب کردیم چرا بجای شش ماه سه ماه بیشتر نمانده , دوره را ناتمام رها کرده به بهانه ای بازگشت. چون کنجکاو شده بودم بطور نامحسوس از وی علّت راپرسیدم . نمیگفت , بالاخره چون بامن صمیمی بود علّت را به این شرح بیان داشت : در کشور یکه دوره میدید با خانمی آشنا شده چون مجرّد بود بعد از مدّتی معاشرت با او ازدواج میکند. ولی بعداً ایرانیانیکه همسایه اش بوده اند به وی اطّلاع میدهند که این خانم سرطان دارد , و ممکن است مجبور شود طبق قانون مقداری از هزینة در مان وی را بپردازد. ناچار از ترس و پشیمانی از این ازدواج برمیگردد. چند ماهی گذشت . وی که صحبت هایش را بامن میکرد درواهمه بود که هر لحظه نامه ای یا صورت حسابی بیاید که او نمیدانست با آن چه با ید بکند . تا بالاخره یکروز گفتند رییس اداره اورا احضار کرده . به او که بکلّی روحیّه اشرا باخته بود قوّت قلب دادم که شاید احضار رییس مربوط به کارهای اداری باشد , و او را روانة اطاق رییس کردم . وقتی بیرون آمد رنگ به چهره نداشته دستهایش میلرزید چون رییس اداره شماره نامه ای به او داده گفت روز بعد به وزارت امور خارجه مراجعه کند . چون حالش بسیار غیر عادی بود شب او را به خانه بردم , و خیلی روحیّاتشرا تقویت کرده روز بعد به وزارت خارجه برده به اداره بازگشتم . ولی نزدیک ظهر خبردادند که دوستم بعلّت شوک قلبی خفیف به بیمارستان رفته بستریست . بسرعت خود را به بیمارستان رساندم در اطاق سی سی یو یا آی سی یو بود . با دکترش صحبت کرده علّت عارضه را پرسیدم . باخنده گفت نگران نباشید  مشکلی که برای وی پیش آمده شوکیست که معمو لاً ازشنیدن خبرهای خوب غیرمنتظره پیش می آید رفع خواهد شد. معمایی شد . چیزی که او ازآن وحشت داشت صورتحساب بیماری همسرش بود . حتما ًوی معالجه گردیده .به هرحال نشستم تا گفتند حالش خوب شده مرخص خواهد شد. وقتی بیرون آمد روحیّة جدیدی داشت .نمیدانستم علّتش چیست . پرسیدم موضوع چه بود ؟ و چرا حالش بهم خورده واکنون رفتارش عوض شده . اوّلین حرفی که زد این بود که باید بروم یک پیرهن سیاه تهیّه کنم چون همسر عزیز و نازنینم دارفانی را وداع گفته . تعجّب آور بود شخصی که اززنش گریخته و ازازدواج با او پشیمانست , اکنون او را همسرعزیزونازنین میگوید. بعلاوه حرفهایش با نظر پزشک که میگفت دراثر خبرخوب و ناگهانی شوکه شده مغایرت دارد . منتظر آینده بودم که مجهولات آشکار گردد ایشان بعد از پوشیدن پیراهن سیاه , آگهی فوت درروزنامه هابه این شرح منتشر کرد  : بمناسبت فوت همسر ...در خارج از کشورمجلس ترحیمی درفلان مسجدبرگزارمیگردد. حضور مدعّوین باعث شادی روح آن مرحومه و بازماندگان خواهد شد . و مدعّوین برای سوگواری مرحومه ایکه هیچ کس جز شوهرش او را ندیده بود به مسجد می آمدند .و مراسم مفصّلی برپاکرد . بعد از ورود به اداره رفتار ایشان کاملاً سوگوارانه بود. ولی من حسّ میکردم او نقشی را بسیار ماهرانه اجراء میکند وچرا ؟نمیدانستم .بعد از مدّتی وی تقاضایی به رییس اداره نوشته تقاضای شش ماه مرخصی بدون حقوق جهت عزیمت به خارج کرد . و برای اینکه مقاله طولانی تر نشود . بطورخلاصه آنچه باعث تغییر روش و ایجاد تحوّل دروی شد وبعداً فاش گردید این بود که عموی همسرش درخارج از کشورکه فرد ثروتمندی بوده فوت کرده و پس از کسر مالیات ,حدود ببست و یک میلیون  دلار ارث به همسر بیماروسرطانی دوستم رسیده و این خانم هم پس از مدّتی در اثر سرطان فوت ونامة وزارت امور خارجه ابلاغ حضور وی برای تحویل گرفتن بیستو یک میلیون دلار و سایر دارایی های همسر مرحوم و مغفوروجنّت مکانش  بوده.خواندن این مقاله برای کسانیکه شانس را یک امرخیالی و خرافی میدانند , تنوّع دارد  . البتّه اعتقاد ما به شانس این نیست که افراد کار و تکنولوژی و پیشرفت را کنار بگذارند و منتظر شانس بنشینند . با شدید ترین وضعی باید کار و پیشرفت کرد ودرعین حال مراقب شناختن شانس و نقش آن در زندگی بود که در کتابم (عیب مرا بگویید بسوی خوشبختی بیشتر چه کنیم فرهنگ مابالا تر برود )   بطور مفصّل موارد بالا را شرح داده ام.                                                                                              .cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

 

+نوشته شده در دو شنبه 7 فروردين 1391برچسب:,ساعت17:50توسط سیروس امیرمنصوری | |

ازطنز های منسوب به ملاّ 1-در قدیم ها یخ بسختی تهیّه میشد  ودر تابستان , همة افراد نمیتوانستند ازآن استفاده کنند  .    یکروز ملّا ماست و خیاری با یک قطعه یخ  تهیّه کرده زیر درختی با صفا نشسته بود که نهاربخورد  دید سواری با سرعت بسیار زیاد میتازد و میرود چون او را شناخت با خود گفت این شخص باآن سرعت نمیتواند توقّف کندبنا بر این اگر به وی تعارف کنم براهش ادامه میدهد فقط به همه میگوید : ملّا چه آدم سخاوتمدیست غذایش را هم به مردم تعارف میکند .پس فریادزد:
کربلایی جعفرماست وخیار بایخ بفرما . برخلاف تصوّرش کربلایی جعفرهمینکه صدای او را شنید دهنة اسب را کشید ه اسب دو سه بار دور خودش چرخید و جلوی ملّا ایستاد . سوار پایین آمده گفت : اتفّا قاً چند وقت است هوس ما ست وخیار با یخ کرده ام حالا برای اینکه کنارت نشسته با هم بخوریم میخ طویلة افسار اسب را کجابکوبم ؟   ملاّ زبا نش را بیرون آورده و گفت : بکوب روی زبان ملاّ که بازهم مشکل درست کرد(یعنی  باعث شد نصف ماست و خیارش بایخی که بسختی گیر می آید از دست برود.)

2- شخصی  در خانة ملّا را زد . بعد ازسلام و احوالپرسی گفت من مریضی دارم که طبیب گفت برای مداوایش باید حتماً سرکة هفت ساله مصرف کند و نشانی تو را دادکه که چنین سرکه ای داری آیا ممکن است یک بطر آنرا بمن بدهی؟ ملّا خنده ای کرده گفت : به طبیب بگو ملّا گفت در مدّت این هفت سال به هیچ کس نداده ام که سرکة هفت ساله شده اگرمیدادم ماه اوّل تمام میشد.                                       3-دزدی خورجین ملّا را دزدیده بود . مردم ده را جمع کرده روی یک بلندی رفت وگفت : به دزد خورجین اخطار میکنم اگر تانیمه شب امشب خورجین مرا دم در خانه نگذارد , آن کاریکه نباید بکنم خواهم کرد بعداً ازمن گله نشود , راه برگشت  وجود ندارد. اتّفاقاً  دزد داخل مردم  بود او را فکرو خیال فرا گرفت که ملّا چه میخواهد بروزش بیاورد . تا نیمه شب از ترس نخوابید و بالاخره بی سرو صدا خورجین را کنار درخانة مّلا گذاشت و فرار کرد . مردم ده وقتی دیدند ملّا به خورجین خود رسید ه , دور اوجمع شده پرسیدند , اگر خورجینت را نمی آوردند کاریکه نبایدبکنی میکردی چه بود ؟ مدّتی نمیگفت بالاخره بعد از اصرار مردم گفت کاریکه میکردم این بود : یک گلیم پاره داشتم میخواستم بدهم از آن یک خورجین برایم درست کنند.                                  

     4-از ملّا پرسیدند شماکه دانشمندید بگویید مرکز زمین کجاست ؟ مقداری فکر کرده گفت بنظرم همانجاست که میخ طویلة خرم را کوبیده ام . طرف با تردیدگفت ازکجا معلوم است ؟ من که باور نمیکنم . ملّا جواب داد برای اینکه شک و تردیدت  رفع شود بهتر است خودت متر کنی.

 

+نوشته شده در یک شنبه 6 فروردين 1391برچسب:,ساعت20:25توسط سیروس امیرمنصوری | |

از حوادث واقعی حدود 60 سال پیش تهران (برداشت از مطبوعات قدیمی):جواد چپ چشم مدّت پانزده سال سابقة شرارت و ارتکاب انواع جرائم ازجمله سرقت و جیب بری داشت و چنان با مهارت اعمال خود را انجام میدادکه مدرکی برای دستگیری و تعقیب باقی نمی گذاشت . رویـّة سارقان اینگونه است که مکان هدف را زیر نظر گرفته در صورتیکه پول نقد و جواهرات یا اجناس سبک و قیمتی در محلّی هست با کسب اطّلاعات دقیق کار خود را انجام میدهند .و معمولاً اطّلاعات را از خدمتکارانیکه در خانه ای قبلاً کار کرده اند یا تعقیب و مراقبت افراد مورد نظر که آیا به بانک یا جواهر فروشی یا فرش فروشی ها برای خرید اجناس گرانقیمت مراجعه میکنند یانه و راههای دیگر بدست میآورند . بهر حال" جواد چپ چشم "خانم پنجاه سالة ثروتمندیرا در شمال شهر تهران تحت نظر گرفت بنام مولودخانم که در طبقة اوّل خانه ای زندگی میکرددودر اطاق خوابی میخوابید که پنجره اش بسمت حیاط باز می شد واگر میتوانست باورود به حیاط وارد اطاق خواب شود در کمد دیواری پول نقدوجواهرات وجود داشت . بدون اینکه بداند دو فرزند ورزشکار خانم شب دراطاق مجاور میخوابند و نوکری هم دارند که درخانه میخوابد .سارق با وسائلی که داشت ,با ایجاد کمترین صدا قفل پنجره را باز کرده وارد اطاق خواب شد . مولود خانم در بین خواب و بیداری دریافت در نزدیکی خطراست چون معمولاً اکثر سارقان حدّ اقل به سلاح سرد مسلّحند ولی روحیّة خودرا نباخته نقشه ایرا طرح کرد که بعداً باعث تعجّب سارق هم شد . خانم همانطور که روی تخت خوابیده بود با مهارت نقش یک بیمار راکه تب کرده و هذیان میگوید بازی وبلند بلند کلماتی ذکر کرد که برای سارق جالب بود ه به گوش کردن پرداخت بعداً شرح دادکه چنین کلماتی می گفته: خدایا از تو ممنونم که من دختر پانزده ساله را عروس کردی صاحب یک پسر شدم اسمش را گذاشتم اسدالله هواگرم است آمده ایم روی پشت بام. اسدالله دارد بازی می کند رسید لب بام... ایدادو بیداد... دارد می افتد توی حیاط آی ...کمک...کمک... اسدالله... اسدالله... اسدالله... و چنان با فریاد میگفت که اسدالله و برادرش در اطاق مجاور بیدار وباتّفاق نوکر با چماق وارد اطاق شده  سارق را که گیج شده قصد فرار داشت دستگیر بعد از کتک مفصّل طناب پیچ کرده تحویل کلانتری دادند. و مقامات پلیس هم از اینکه این تبه کار موذی را بعد از سالها فرار از چنگ قانون بامدرک دستگیر کرده میتوانند به مقامات قضایی تحویل دهند خوشحال شدند ولی" جواد چپ چشم "مدّت ها در بهت فرو رفته بود که با همه ادّعایش به موذیگری یک خانم خانه دار معمولی چنان بلا یی بسرش آورده است .

+نوشته شده در یک شنبه 6 فروردين 1391برچسب:,ساعت19:3توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                                نکاتی جالب ازگوشه کنار تاریخ

                                      (برخی از مأخذ ها ازمطبوعات قدیمیست)

1-نرون یکی از امپراطوران رم در حدود 37 سال بعد ازمسیح جزء زمامداران دیوانة تاریخ است که اعمالش اکثراً غیرعادی بود .وی که میپنداشت , بهترین خواننده و چنگ نواز است , به اطرافیان میگفت هیچ چیز مثل شعله های آتش مرا به هیجان نمی آورد که خوب چنگ بنوازم و خوب بخوانم . دراین اندیشه , در 19 ژوییّة سال 64 میلادی به سربازان خود دستورمیدهد  , رم راآتش بزنند  و چون خانه ها و بنا های آن زمانها اکثراً از چوب و پوشال بود شعله های آتش بسرعت تمام شهررا فرامیگیرد .آنگاه بر یک بلندی  مشرف بررم رفته , ضمن تماشای شهر در حال سوختن با نواختن چنگ ,به خواندن بعضی از اشعار "همر"  که در مورد سوختن شهر تروا بود می پردازد.     2-دیو جانس ( دیو ژن ) – (323-412) از فلاسفة یونان بود در آتن به تحصیل این علم پرداخت . عقاید عجیبی در مورد ساده زیستن داشت و با افراط در این عقیده شبها در یک خمره میخوابیدو روز هاچراغی در دست در شهر می گشت . می پرسیدند دنبال چه میگردی؟ میگفت : انسان . که مولوی در باره اش میفرماید :     دی شیخ با چراغ همی گشت شهر                کزدیو و ددملولمو انسانم آرزوست          اسکندر از کنارش می گذشت . به او گفت : چیزی از من بخواه . گفت : میخواهم بگذری چون جلوی آفتابرا گرفته ای  .     3-در اوائل  قرن 12 هجری , اشرف افغان , که از طرف سلطان محمّد گورکانی پادشاه هندوستان حمایت میشد , با قوایی به ایران حمله کرده سلطنت شاه اسماعیل صفوی را منقرض و هفت سال به ایران سلطنت , با ظهور طهماسب قلی خان افشار معروف به نادر و پس از شکست های پی در پی از نادر در سال 1142 شاه سلطان حسین را که در زندان بود کشته فرار میکند. هنگامیکه نادر با قوای اشرف می جنگید , پیر مردی را دید سوار بر اسب که چون شیر ژیان می غرّد و باشجاعت عجیب درکاب او شمشیرمیزند. به او نزدیک شد و گفت اینهمه شجاع هستی  , در هنگام حملة اشرف کجا بود ِی؟ پیرمرد همانطور که درحال جنگیدن بود گفت : نادر من بودم ولی تونبودی.        4-اکثراً در تصاویری که ازناپلئون مانده , او را سوار بر اسب سفید می بینیم که خود شرح حالی دارد . ناپلئون با فتحعلیشاه مکاتباتی داشت که این جمله در مکاتباتش جالب است : شنیده ام تو همیشه در حرمسرا هستی , در حالیکه من بیشتر او قات در جبهة  جنگم و هدایایی برای فتحعلیشاه فرستاد , که احتمالاً در موزه های میراث فرهنگی حفظ شده فتحعلیشاه هم چند اسب سفید برای او فرستاد. ناپلئون در یکی از صحبت هایش با اطرافیان گفته بود : بعد از سوار شدن بر اسب های ایرانی فتوحاتم آسانتر شد , چون این اسب ها باشجاعت بی نظیر در جنگ ها پیش میرفتند و در واقع آنها مراجلو میبردند , در حالیکه اسب های فرانسوی که قبلاً  سوار می شدم با شنیدن اوّلین صدای توپ پس میزدند و بسختی میتوانستم آنها را وادار به حرکت کنم .

cyrusamirmansouri@yahoo.com

 

+نوشته شده در یک شنبه 6 فروردين 1391برچسب:,ساعت12:51توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                           قفس

                   ازاشعارم در دیوان گلهاوگلبرگها

با تو ازدام , چه میلی به رهاییست مرا؟

                                    قفس از عشق تو فرخنده سراییست مرا

منکه ازجاذبه ات صافی ووارسته شدم

                                  نیکبختم , چه نیازی ؟ به رهاییست مرا

بودم آن طایرخاموش فرومانده به خویش

                                             زهوای گل روی تو نواییست مرا

بوتة خارمو در وادی حرمان رسته

                                           زوفاداری و مهر توصفاییست مرا

پاکبازم که منوّرکندم آتش عشق

                                هستیم سوز , کنون که سرو پاییست مرا

می نمی نوشمو پیمانه شکستم امّا

                                   مست ساقیم و در میکده جاییست مرا

همنوای دل سیروس شده خاطره ات

                                      اینچنین همدم افسانه سراییست مرا

cyrusamirmansouri@yahoo.com

+نوشته شده در یک شنبه 6 فروردين 1391برچسب:,ساعت9:6توسط سیروس امیرمنصوری | |

                                        عید واقعی

                          ازاشعاردیوانم گلهاوگلبرگها     

               بمناسبت اینکه در پیشگاه نوروز هستیم                                                

  بازهم عید آمد و در عالم  پندار ها 

                                             کاش با دلدار خود از نوکنم دیدارها

فرصتی نیکست در اعمال خود کاوش کنم

                                                      تا بدیهایافته بهتر شود کردارها

حاصل گفتارزشتو تندی و غیبت چه بود؟

                                                 باکمی د قّت منزّه میشود گفتار ها

باتلاش وراستی آبادسازم مرزو بوم

                                   یاری از یزدان بود چون نیک باشد کارها

هموطن را دست گیرم درد هادرمان کنم   

                                    نیکی و احسان کند آسان بسی دشوارها

پند گویم مهربان باش و نکوکا ر و مفید

                                             بارکج مگذار ,  تاکه برنگردد بارها

چشم ناپاک و جنون مال دامی مهلک است

                                      بر سر این دام بنهادند جان ,  سردارها

ازحسادت میگریزم چون بود دیوی خبیث                             

                                     از بدیهایش کند دشمن , هزاران یار ها

مهربانی دشمنانرا دوست سازد گفته اند

                                        با محبّت هاتوانی ساخت گل از خارها

عید سیروس اینچنین خوبست , غیر از این چه سود ؟

                               ر و ی هم بو سید نو , گلگشت د ر گلزا ر ها

cyrusamirmansouri@ahoo.com

 

+نوشته شده در جمعه 26 اسفند 1390برچسب:,ساعت10:44توسط سیروس امیرمنصوری | |

چند طنزمجلسی :از مشکلات افرادمعتاد.دکتربه مرددایم الخمر( بیماران مبتلا به مصرف دائم مشروبات الکلی نام پزشکی آن الکلیست):مگردفعة پیش که اینجا آمدی بتو نگفتم نباید مشروبات الکلی مصرف کنی؟ . مگر مردو مردانه قول ندادی ونگفتی بشرافتم قسم ,هرگز  لب به مشروبات الکلی نخواهم زد؟. ولی شواهد نشان میدهد الکل وارد بدنت شده .بیمار: آقای دکتر باور بفرمایید من عجیب به قول مردانه پایبندم , و هرگز آنرا زیر پانمیگذ ارم بخصوص اینکه به شرافتم قسم خوردم  . وبرای اینکه لب به مشروب الکلی نزنم و به قسم خود هم عمل کنم , یک قیف تهیّه کرده , با لوله ای بلند و بدون اینکه لبم به مشروب الکلی برسد , آنرا با قیف بداخل حلق و معدة خود خالی  کردم.

 

از دست بوس , میل به پابوس کرده ام . دکتر معالج به بیماراعتیاد: تعجّب میکنم . توگفتی مدّ ت ها ست کشیدن تریاک را ترک کرده ای . پس چرا حالت بد تر شده؟ بیمار اعتیاد : من واقعاًکشیدن تریاک راترک کرده ام.ولی از همان وقت که آنرا ترک کردم شیره می کشم.

 

در منزل یک سیگارکش حرفه ای  مهمان بودم . از آنها که با آتش سیگار قبلی سیگار بعدی را روشن می کنند . تلویزیون برنامه ای طولانی پخش میکرد راجع به مضّرات سیگار. باکمال تعجّب دیدم شخص میزبان , درطول برنامه , پشت سرهم سیگار میکشد. بطوریکه یک پاکت سیگاررا دود کرد . در حالیکه بادقّت بسیار برنامة مضرّات سیگاررا تماشا میکرد. پرسیدم مگر نمی بینی ؟ گوینده چگونه آثار وحشتناک نیکوتین را روی قلب و ریه تشریح میکند پس چرا ادامه میدهی ؟ میزبان گفت : با ملاحظة اینهمه مضّرات از غصّة اینکه چرا باید سیگار اینهمه خطرناک باشد این پاکت سیگار را دود کردم .

 

شخصی به پزشک مراجعه کرده گفت :آقای دکتر من به گرفتاری خطرناکی مبتلا شده ام که حتّی اقتصادم راهم  نابود میکند لطفاً مرا معالجه فرمایید .دکتر پرسید : گرفتاریت چیست؟ شخص گفت آقای دکتر من در خواب بلند بلند حرف میزنم . دکتر با تعجّب پرسید : کجای اینکار خطرناکست ؟ وچه ارتباطی به اقتصاد شمادارد؟  شخص گفت : من خود را نزد خانمم با اقتصاد متوسّط وبرخی بدهی نشان داده ام ,که ایشان رعایتم را میکرد , ولی وقتی در خواب بلند بلند  حرف میزنم راجع به طلبکاریهایم  نیز میگویم , چند دفعه وقتی از خواب پریدم دیدم همسرم با قلم وکاغذ بالای سرم نشسته طلبکاریهارا,یادداشت کرده , از روز بعد شروع میکند به خرج های زیاد تراشیدن  که بزودی دارو ندارم از بین خواهد رفت  .                                                                                                                                                                                                   

 

شخصی بسیار بی حواس بود . گاهی باکفش لنگه به لنگه , گاهی بادمپایی , یاشلواری که دوخت  درز پشتش باز شده بودو ازلای درز , شلوار زیرش دیده میشدازخانه خارج میشد . یکبارکه بیرون آمد , حس کرد بالای گردن و شانه هایش بشدّت درد میکند. فورا ً یک تاکسی دربست گرفته , سریع به یک دکترارتوپد مراجعه کرده بداخل اطاق ملاقات رفت وباآه و ناله مشکل خودرا بادکتر درمیان گذاشت. دکتر اورا بررسی کرده گفت لطفاً کت خودرا بیرون بیاورید . وقتی کتش را درآورد پرسید : درد  تما م   شد؟شخص با خوشحالی گفت : بله آقای دکتر تمام شد . واقعاً دست شما شفا بخش است . دکتر گفت دست من شفابخش است . ولی شما هم کت خود را با چوبرختی پوشیده اید بطوریکه دستة جارختی هم از پشت گردن شما بیرون  آمده بود .

 

شخصی خانمش سه قلو زاییده بود . وچون درآپارتمان دو واحدی زندگی میکردند , ساکنان طبقة رو برو ازگریه و جیغ سه قلوها , بتنگ آمده , درخانة آنها را زده , پیشنهاد کردند برای اینکه بچه ها بخوابند وجبغ نزنند  ,  برایشان لالایی خوانده شود . پدربچه ها این کاررا به عهده گرفته ,چند روزی با صدای بلند به لالایی خواندن پرداخت .ولی صدایش بقدری گوشخراش وسامعه تراش بود , که همسایه های روبرو دوباره درخانه رازده گفتند  لطفاً لالایی خواندن راقطع کنید , ماجیغ زدن  بچه هارا بیشتر دوست داریم .

+نوشته شده در جمعه 12 اسفند 1390برچسب:,ساعت20:42توسط سیروس امیرمنصوری | |